| Dag 5 - Vr 01/10/2004 - Mumbai Nationaal Park en Bollywood |
|---|
Op de eerste dag van oktober hebben we een bezoek aan het Mumbai National Park gepland. Op weg naar dit natuurgebied komen we langs het Suraj Water Park.
Omdat we geen zwembroek bij ons hebben, besluiten we later in de week naar een dergelijk zwemparadijs te gaan. Het Mumbai National Park heeft twee druk bezochte
onderdelen: de Kanheri grotten en een safaripark. De Kanheri grotten zijn erg mooi, net zoals de omgeving: de tientallen grotten liggen verspreid
door een natuurgebied met veel watervallen, rotspaadjes en wilde dieren. Wat dat laatste betreft valt de safari wat tegen: we krijgen slechts twee diersoorten te
zien. Maar één van deze twee is dan ook een bijzondere: een erg zeldzame witte tijger waarvan dan ook nogal wat foto's worden geschoten vanuit de safari-bus. De
leeuwen die we ook nog te zien krijgen zijn ook wel goed voor een paar mooie plaatjes.
|
We vervolgen de dag met een rit door Film City, waar we backstage kunnen bekijken hoe het maken van een Bollywood film in zijn werk gaat. Het blijkt een
vrij groot terrein te zijn, met verschillende opnamestudio's en ook buitenterreinen waarop films worden geschoten. We stoppen bij een grasveld waarop net een
scene wordt opgenomen. Hier blijkt al de eenvoud van de gemiddelde Bollywood film: de held is een gladde, de heldin is vooral goed in mooi zijn en de schurk is
van het cliché type onderwereldfiguur. In de scene die wordt gefilmd, wordt de hoofdrolspeelster in een verhoogde, ronddraaiende stoel gehangen en playbackt ze
één van de (waarschijnlijk vele) liedjes in de film. Even verderop, op de top van een heuvel met een erg mooi uitzicht over de rest van Mumbai, wordt een film
geschoten die schijnt te gaan over de India-Pakistan kwestie. We mogen erg dichtbij gaan staan, vlak achter de scripter, die zich kort daarna zelfs omdraait om
zichzelf aan ons voor te stellen. De scène zelf stelt weinig voor: de hoofdrolspeelster ontvangt een brief, opent deze en leest hem een paar seconden. Als we weer
terug zijn bij de auto horen we een ontploffing. Tja, India-Pakistan hè.
|
Tijd voor wat ontspanning. We gaan een stukje karten op de kartbaan in de Hiranandani Garden Estate te Powai. We rijden allemaal zes rondjes,
niet echt veel maar een welkome onderbreking van alle grotten, tempels en al het andere cultureel verantwoorde waarmee we de afgelopen dagen hebben gevuld. Na
het karten rijden we met de gewone auto naar een winkelcentrum in het midden van de stad, om eens wat CD's en DVD's te bekijken in de Planet M muziekwinkel.
We kopen allemaal enkele typisch Indiase dingen: CD's met Hindi muziek, DVD's van Bollywood films, etcetera. En dat alles voor een prijs die vijf tot tien keer
onder de prijs ligt die we in Nederland gewend zijn, terwijl deze muziekwinkel waarschijnlijk nog een dure is ook, voor Indiase begrippen althans. Ter verduidelijking:
een middenklasse salaris ligt in India op zo'n 10.000 rps; wij kopen voor ongeveer 1000 rps (een kleine 20 euro) aan Cd's en DVD's. Deze dag zit erweer op, tijd
voor 2 oktober: Gandhi Day.
|
Op de eerste dag van oktober hebben we een bezoek aan het Mumbai National Park gepland. Op weg naar dit natuurgebied komen we langs het Suraj Water Park.
Omdat we geen zwembroek bij ons hebben, besluiten we later in de week naar een dergelijk zwemparadijs te gaan. Het Mumbai National Park heeft twee druk bezochte
onderdelen: de Kanheri grotten en een safaripark. De Kanheri grotten zijn erg mooi, net zoals de omgeving: de tientallen grotten liggen verspreid
door een natuurgebied met veel watervallen, rotspaadjes en wilde dieren. Wat dat laatste betreft valt de safari wat tegen: we krijgen slechts twee diersoorten te
zien. Maar één van deze twee is dan ook een bijzondere: een erg zeldzame witte tijger waarvan dan ook nogal wat foto's worden geschoten vanuit de safari-bus. De
leeuwen die we ook nog te zien krijgen zijn ook wel goed voor een paar mooie plaatjes.
We vervolgen de dag met een rit door Film City, waar we backstage kunnen bekijken hoe het maken van een Bollywood film in zijn werk gaat. Het blijkt een
vrij groot terrein te zijn, met verschillende opnamestudio's en ook buitenterreinen waarop films worden geschoten. We stoppen bij een grasveld waarop net een
scene wordt opgenomen. Hier blijkt al de eenvoud van de gemiddelde Bollywood film: de held is een gladde, de heldin is vooral goed in mooi zijn en de schurk is
van het cliché type onderwereldfiguur. In de scene die wordt gefilmd, wordt de hoofdrolspeelster in een verhoogde, ronddraaiende stoel gehangen en playbackt ze
één van de (waarschijnlijk vele) liedjes in de film. Even verderop, op de top van een heuvel met een erg mooi uitzicht over de rest van Mumbai, wordt een film
geschoten die schijnt te gaan over de India-Pakistan kwestie. We mogen erg dichtbij gaan staan, vlak achter de scripter, die zich kort daarna zelfs omdraait om
zichzelf aan ons voor te stellen. De scène zelf stelt weinig voor: de hoofdrolspeelster ontvangt een brief, opent deze en leest hem een paar seconden. Als we weer
terug zijn bij de auto horen we een ontploffing. Tja, India-Pakistan hè.
Tijd voor wat ontspanning. We gaan een stukje karten op de kartbaan in de Hiranandani Garden Estate te Powai. We rijden allemaal zes rondjes,
niet echt veel maar een welkome onderbreking van alle grotten, tempels en al het andere cultureel verantwoorde waarmee we de afgelopen dagen hebben gevuld. Na
het karten rijden we met de gewone auto naar een winkelcentrum in het midden van de stad, om eens wat CD's en DVD's te bekijken in de Planet M muziekwinkel.
We kopen allemaal enkele typisch Indiase dingen: CD's met Hindi muziek, DVD's van Bollywood films, etcetera. En dat alles voor een prijs die vijf tot tien keer
onder de prijs ligt die we in Nederland gewend zijn, terwijl deze muziekwinkel waarschijnlijk nog een dure is ook, voor Indiase begrippen althans. Ter verduidelijking:
een middenklasse salaris ligt in India op zo'n 10.000 rps; wij kopen voor ongeveer 1000 rps (een kleine 20 euro) aan Cd's en DVD's. Deze dag zit erweer op, tijd
voor 2 oktober: Gandhi Day.