| Dag 6 - Za 02/10/2004 - Tuinen, IMAX en winkels in Mumbai |
|---|
We hebben weer een auto geregeld voor wat een relatief rustig dagje zal blijken te zijn. We starten met een bezoekje aan de golfbaan, waar we echter slechts
komen voor het mooie uitzicht en niet om een balletje te slaan. Swapnil kan het niet laten even te pretenderen (voor de foto) dat één van de Mercedessen die bij
de ingang staan, zijn bezit is. Na enkele mooie plaatjes te hebben geschoten van het uitzicht, gaan we verder naar een park met botanische tuinen. We lopen
even wat rond; op zich wel een mooie omgeving maar niet echt bijzonder. En dus gaan we al spoedig weer verder naar de volgende bestemming.
|
En die volgende bestemming is het IMAX theater, naar eigen zeggen het grootste ter wereld. We kopen kaartjes voor een 40 minuten durende film over dolfijnen.
Omdat we meer dan een uur moeten wachten voor de voorstelling begint, vermaken we ons in de speelhal die zich in hetzelfde gebouw bevindt. We spelen wat
spelletjes Air Hockey en bezoeken een Disney World-achtige attractie, een 3D film van een wagentje in een mijnschacht waarbij de stoelen bewegen alsof je je echt
in het wagentje bevindt. Een beetje verouderd misschien maar wel grappig. Bij aanvang van de film moeten we ineens gaan staan en wordt het volkslied gespeeld,
ter ere van de verjaardag van Mahatma Gandhi, oftewel Gandhi Day. De film is mooi, al maakt het naar mijn mening eigenlijk beperkt gebruik van de 3D mogelijkheden
die een dergelijke hal biedt.
|
's Avonds gaan we nog maar een keer winkelen. We betreden een groot winkelcentrum van vier verdiepingen, waar van alles te vinden is. De bovenste verdieping
bestaat uit eigenlijk alleen maar eettentjes, en zelfs een McDonald's! Na bijna een week Indiaas voedsel nemen David en ik tevreden enkele frietjes tot ons.
In de rest van de winkels worden we weer ouderwets door iedereen aangestaard, en iedereen probeert ons wat aan te smeren. We zijn toch immers die westerse toeristen
met geld teveel. Op weg naar huis komen we nog langs een internet café, waar we het thuisfront weer even geruststellen dat we nu toch al bijna een week
Mumbai hebben overleefd. Thuis worden we voorgesteld aan de benedenburen, die natuurlijk ook weer graag met ons op de foto gaan.
|
We hebben weer een auto geregeld voor wat een relatief rustig dagje zal blijken te zijn. We starten met een bezoekje aan de golfbaan, waar we echter slechts
komen voor het mooie uitzicht en niet om een balletje te slaan. Swapnil kan het niet laten even te pretenderen (voor de foto) dat één van de Mercedessen die bij
de ingang staan, zijn bezit is. Na enkele mooie plaatjes te hebben geschoten van het uitzicht, gaan we verder naar een park met botanische tuinen. We lopen
even wat rond; op zich wel een mooie omgeving maar niet echt bijzonder. En dus gaan we al spoedig weer verder naar de volgende bestemming.
En die volgende bestemming is het IMAX theater, naar eigen zeggen het grootste ter wereld. We kopen kaartjes voor een 40 minuten durende film over dolfijnen.
Omdat we meer dan een uur moeten wachten voor de voorstelling begint, vermaken we ons in de speelhal die zich in hetzelfde gebouw bevindt. We spelen wat
spelletjes Air Hockey en bezoeken een Disney World-achtige attractie, een 3D film van een wagentje in een mijnschacht waarbij de stoelen bewegen alsof je je echt
in het wagentje bevindt. Een beetje verouderd misschien maar wel grappig. Bij aanvang van de film moeten we ineens gaan staan en wordt het volkslied gespeeld,
ter ere van de verjaardag van Mahatma Gandhi, oftewel Gandhi Day. De film is mooi, al maakt het naar mijn mening eigenlijk beperkt gebruik van de 3D mogelijkheden
die een dergelijke hal biedt.
's Avonds gaan we nog maar een keer winkelen. We betreden een groot winkelcentrum van vier verdiepingen, waar van alles te vinden is. De bovenste verdieping
bestaat uit eigenlijk alleen maar eettentjes, en zelfs een McDonald's! Na bijna een week Indiaas voedsel nemen David en ik tevreden enkele frietjes tot ons.
In de rest van de winkels worden we weer ouderwets door iedereen aangestaard, en iedereen probeert ons wat aan te smeren. We zijn toch immers die westerse toeristen
met geld teveel. Op weg naar huis komen we nog langs een internet café, waar we het thuisfront weer even geruststellen dat we nu toch al bijna een week
Mumbai hebben overleefd. Thuis worden we voorgesteld aan de benedenburen, die natuurlijk ook weer graag met ons op de foto gaan.